Charakterystyka wentylatorów promieniowych
Wentylatory promieniowe posiadają charakterystyczną budowę, z uwagi na specjalny wirnik, przypominający często walec z osadzonymi łopatkami, jak i spiralna obudowę z otworem na wlot powietrza w środku wirnika oraz otworem na wylot powietrza, które wydostaje się z obudowy w sposób promieniowy.
Promieniowe wentylatory pojawiają się głównie w zastosowaniach przemysłowych. Potrafią wygenerować duże spiętrzenie całkowite, które wymagane jest w wielu procesach technologicznych, jak i do ogólnej wentylacji budynków.
Zamów artykuły sponsorowane na serwisie Kafito.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.: |
Budowa i działanie wentylatorów promieniowych
Obudowa spiralna wentylatorów tworzona jest najczęściej ze stali. Wykonanie takie zapewnia wysoką trwałość i niezawodność. Urządzenia, które będa wykorzystywane w niesprzyajających warunkach, gdzie pojawiają się wilgoć czy żrące opary niezbędne będzie wówczas zastosowanie obudowy wykonanej ze stali nierdzewnej czy kwasoodpornej. Podobnie rzecz ma się z wirnikami. Są wykonane ze stali, a poszczególne elementy są ze sobą spawane. W przypadku środowiska agresywnego wymagane są materiały odporne na szkodliwe substancje czy wilgoć.
Innym czynnikiem jaki ma wpływ na żywotność wentylatora i skuteczność jego pracy jest temperatura otoczenia. Standardowe wentylatory zwykle radzą sobie do około 80°C. Możliwe jest takie wykonanie urządzenia, aby możliwe było jego wykorzystanie w znacznie wyższych temperaturach nawet do 350°C. Wówczas stosuje się dodatkowo odrzutniki ciepła lub stosuje napęd pasowy lub wałek pośredni do połączenia wentylatora z silnikiem.
Istotnym zjawiskiem podczas pracy wentylatora promieniowego jest działanie siły odśrodkowej. Powietrze wprawione w ruch poprzez łopatki wirnika poddają się sile odśrodkowej, która wypycha je z obudowy poprzez wylot. Dzięki temu wentylatory te osiągają większe przyrosty ciśnienia aniżeli wentylatory osiowe.
W zależności od zapotrzebowania stosuje się urządzenia o niższym spiętrzeniu całkowitym wynoszącym do 1000 Pa, średnim spiętrzeniu w okolicy 1000-4000 Pa oraz o wysokim spiętrzeniu powyżej 4000 Pa.