CentrumPR.pl

Kobieta, zdrowie, uroda » Medycyna

Łuszczyca-najczęściej występująca choroba skóry

Zobacz więcej zdjęć »

Łuszczyca jest chorobą polegającą na zbyt szybkim rozmnażaniu się i nieprawidłowym dojrzewaniu komórek naskórka, przez co dochodzi do intensywnego rogowacenia niektórych obszarów na skórze. Choroba ta nie jest zakaźna.

Objawy:
Na skórze pojawiają się zmiany w kolorze czerwonym, pokryte perłowymi łuskami. Są wrażliwe, mogą krwawić. Pojawiają się na łokciach, kolanach, ramionach, rękach, nogach, klatce piersiowej, brzuchu, pachwinach, szyi, uszach. Paznokcie rąk i stóp tracą połysk, stają się sztywne i łamliwe.

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• Suzuki SWIFT w limitowanej serii JOANNA BRODZIK EDITION
• Suzuki SX4-FCV z napędem na ogniwa paliwowe na szczycie G8
• SUZUKI W TOP 10 producentów na świecie
• Suzuki na Salonie Samochodowym w Paryżu

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

Przyczyny:
Są znane, jakkolwiek z pewnością, choroba ma podłoże psychosomatyczne, ponieważ często pojawia się w sytuacjach stresowych. Ze schorzeniem tym wiąże się utrata wielonienasyconych kwasów tłuszczowych np. Omega-3.
Prawidłowy rozwój komórek uzależniony jest od wpływu dwóch substancji, tzw. cyklicznego AMP oraz GMP. Jeżeli równowaga między tymi substancjami zostaje zaburzona, rozwój komórek naskórka wymyka się spod kontroli i w rezultacie pojawia się łuszczyca.
Stwierdzono, że zachwianie tej równowagi mogą spowodować toksyczne aminokwasy, pojawiające się w efekcie nieprawidłowego trawienia białek (powodowanego przez bakterie). Powstawanie tych toksycznych substancji blokuje i pomaga zapobiegać łuszczycy witamina A (beta-karoten).Mimo postępu jaki dokonał się w medycynie, łuszczyca jest chorobą, która nie została jeszcze do końca poznana. Pierwszy opis obrazu klinicznego choroby, który odpowiada objawom łuszczycy, pochodzi z ok. 460 –370 wieku p.n.e. i sporządzony został przez greckiego medyka – Hipokratesa.
Jeszcze do połowy XIX wieku łuszczycę mylono z leprą i chorych izolowano od społeczeństwa.