CentrumPR.pl

Firma » Tax

Składki ZUS Ubezpieczenie Zdrowotne - odliczenie

Zobacz więcej zdjęć »

Podatek dochodowy w pierwszej kolejności ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne ZUS, opłaconej w roku podatkowym bezpośrednio przez podatnika oraz pobranej w roku podatkowym przez płatnika, zgodnie z odrębnymi przepisami.

Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek, nie może przekroczyć 7,75% podstawy wymiaru tej składki (zatem nie cała składka podlega odliczeniu).

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• NawiGadka ożywi każdą podróż
• Niesprawne auto zagraża nie tylko Tobie!
• Nieuczciwa konkurencja
• Nośniki POS TV w nowych sklepach Piotr i Paweł

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

Obniżenie nie dotyczy składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie ustawy oraz składek, których podstawę wymiaru stanowi dochód, od którego na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej zaniechano poboru podatku

Dokumenty

Dowodem niezbędnym dla dokonania odliczenia są:

• dowody wpłaty, przelewu lub zaświadczenie z ZUS;
• kwoty podane na informacjach podatkowych  PIT-11 oraz PIT-40A/11A.

W rozliczeniu za rok 2008 u przedsiębiorców, pracowników i innych ubezpieczonych składka potrącona w 2007r. zawsze wynosiła 9% podstawy wymiaru.

Odliczeniu podlega jedynie składka na ubezpieczenie zdrowotne zapłacona czy potrącona w 2008 r. w wysokości nie przekraczającej 7,75% podstawy wymiaru. Pracownicy, zleceniobiorcy i inne osoby, którym składkę potrącał płatnik, odliczą dokładnie kwotę wykazaną w informacji PIT-11 otrzymanej od płatnika. Przedsiębiorcy będą zmuszeni odpowiednio przeliczyć wpłacane przez siebie kwoty (np. kwota zapłacona w lipcu za czerwiec podzielona przez 9 pomnożona przez 7,75 itd.).

Jeżeli podatnik prowadził działalność gospodarczą przez cały 2008 r., deklarował do ZUS w każdym miesiącu najniższą podstawę wymiaru składek oraz opłacił całość należnych za okres 12/2007-11/2008 składek w 2008 r., wówczas będzie mógł odliczyć od podatku za rok 2008 kwotę 1918,20 zł. Jest to kwota odliczenia właściwa dla przedsiębiorców korzystających z ulgi dla nowych firm, oraz dla opłacających składkę na zasadach ogólnych.

Odliczyć w zeznaniu rocznym można również składki na ubezpieczenie zdrowotne zarówno obowiązkowe, jak i dobrowolne, zapłacone w 2008 r. - nie więcej jednak, niż 7,75% podstawy ich wymiaru.

Uwaga ! Składki a koszty

Składki na ubezpieczenie zdrowotne nie stanowią kosztów uzyskania przychodu, również w tej części, która nie podlega odliczeniu od podatku dochodowego.

Tytuł ubezpieczenia a zeznanie podatkowe

Odliczeniu podlegają zarówno składki zapłacone z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej, jak i składki opłacone przez podatnika czy potrącone przez płatnika z innych tytułów (np. składki określone na PIT-11 otrzymanym od pracodawcy). Jeżeli podatnik rozlicza się również na formularzu PIT-36L (podatek liniowy z działalności gospodarczej), to bez względu na to, czy podatnik dokona odliczenia od podatku liniowego, czy obliczanego według skali, efekt będzie taki sam. Jedynie w przypadku, gdy podatek obliczony według skali, albo też według stawki liniowej będzie niższy niż składka do odliczenia, warto nadwyżkę nieodliczoną w jednym zeznaniu odliczyć w drugim.

Na przykład:
Podatek z zeznania PIT-36L wyniósł 330,00 zł, gdyż dochód okazał się niewielki. Tymczasem w ciągu roku zapłacono o wiele większą kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne podlegająca odliczeniu, z tytułu prowadzonej działalności gospodarczej. W sumie w 2008 r. możliwe jest odliczenie z tego tytułu X zł. Zatem w zeznaniu PIT-36L odliczyć należy 330,00 zł, natomiast kwotę X-330,00 zł odliczyć należy w innych zeznaniach podatkowych, np. w PIT-37. Jeżeli podatnik nie składa innych zeznań podatkowy, kwota nieodliczona przepada.

Składki możemy odliczyć w dowolnej części od dowolnego zeznania - PIT-28, 36, 36L, 37 - jednak nie można tej samej kwoty składki odliczyć dwukrotnie.

Podatek tonażowy

Podatek tonażowy ulega obniżeniu o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne, zapłaconej zgodnie z przepisami w roku podatkowym bezpośrednio przez armatora:

• będącego osobą fizyczną,
• będącego osobą fizyczną będącą wspólnikiem spółki osobowej,

jeżeli składka ta nie została odliczona na podstawie przepisów ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (zasady ogólne, liniowy) lub ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (ryczałt ewidencjonowany).
Kwota składki na ubezpieczenie zdrowotne, o którą zmniejsza się podatek tonażowy, nie może przekroczyć 7,75 % podstawy wymiaru tej składki. Wysokość wydatków ustala się na podstawie dokumentów stwierdzających ich poniesienie. Zatem w podatku tonażowym zasady odliczenia są takie same, jak przy innych podatkach.

Co ze składkami zwróconymi?

Czasem ubezpieczony dostaje zwrot składek ZUS. Jeżeli składki te nie zostaly odliczone, nic nie należy z takim zwrotem robić. W przypadku otrzymania zwrotu uprzednio zapłaconych i odliczonych składek na ubezpieczenie zdrowotne, w PIT rocznym składanym za rok podatkowy otrzymania zwrotu, podatnik jest obowiązany doliczyć do podatku kwoty uprzednio odliczone. Nie ma znaczenia zeznanie, w którym składki te odliczono, ani zeznanie, w którym składki podatnik zamierza doliczyć - byle doliczył w jednym z zeznań rocznych.

Takie same zasady dotyczą zwrotu składek zagranicznych.

Składki zagraniczne

Zgodnie z wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z 7 listopada 2007 r. w sprawie K 18/06, podatnicy powinni mieć prawo odliczenia składek na ubezpieczenia społeczne czy zdrowotne zapłacone w kraju UE, jeżeli nie odliczyli ich od dochodu w innym kraju. Przepisy polskie znowelizowano więc w listopadzie 2008 r. wprowadzając dodatkową ulgę obowiązującą już od rozliczeń rocznych za 2008 r. (od 1 stycznia 2008 r.).

Można zatem odliczyć od podatku kwotę składki zapłaconej w roku podatkowym ze środków podatnika na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne podatnika lub osób z nim współpracujących, zgodnie z przepisami dotyczącymi obowiązkowego ubezpieczenia zdrowotnego obowiązującymi w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego (UE i dodatkowo Norwegia i Islandia), lub w Konfederacji Szwajcarskiej.

Odliczenie przysługuje pod warunkiem że:

• nie dotyczy składki, której podstawą wymiaru jest dochód (przychód) zwolniony od podatku na podstawie umów o unikaniu podwójnego opodatkowania, których stroną jest Rzeczpospolita Polska (nieważne, czy dochód jest w Polsce zwolniony z podatku zgodnie z polskim prawem, ważne, czy nie zwalnia go z podatku w Polsce umowa międzynarodowa),
• składka na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne (zatem ubezpieczenia dobrowolne nie dają prawo do odliczeń) zapłacona w innym niż Rzeczpospolita Polska państwie członkowskim Unii Europejskiej lub w innym państwie należącym do Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub w Konfederacji Szwajcarskiej nie została odliczona od dochodu (przychodu) albo podatku w tym państwie albo nie została odliczona w ramach odliczenia od dochodu składki na ubezpieczenie społeczne,
• istnieje podstawa prawna wynikająca z umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania lub innych ratyfikowanych umów międzynarodowych, których stroną jest Rzeczpospolita Polska, do uzyskania przez organ podatkowy informacji podatkowych od organu podatkowego państwa, w którym podatnik opłacał składki na obowiązkowe ubezpieczenie zdrowotne (w UE możliwość taka wynika z prawa unijnego).

Odliczenie również ograniczone jest do 7,75% podstawy wymiaru. Zatem odliczyć można kwotę zapłaconą, nie więcej niż 7,75% wymiaru. Składki wyższe nie będą odliczone w całości. Składki niższe - w wysokości faktycznie zapłaconej.

Na przykład:

Jan Pitowski opłacał składkę na ubezpieczenie zdrowotne za granicą 5%. Odliczy od podatku pełną zapłaconą kwotę. Krzysztof VAT opłacał składkę na ubezpieczenie zdrowotne 11,5 %. Odliczy w Polsce jedynie składki naliczane od 7,75% podstawy wymiaru.

Składki opłacone w walutach obcych przelicza się na złote według kursów z dnia zapłaty, ogłaszanych przez bank, z którego usług korzystał podatnik, i mających zastosowanie przy kupnie walut (czyli wg kursu kupna banku). Jeżeli podatnik nie korzysta z usług banku (miał swoje waluty albo kupił w kantorze), przychody przelicza się na złote według kursu średniego NBP z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku (np. obciążenia rachunku bankowego, wpłaty itp.)

Jeżeli bank, z którego usług korzysta podatnik, stosuje różne kursy walut obcych i nie jest możliwe zastosowanie kursu kupna, o którym mowa wyżej, lub bank nie ogłasza kursu walut (np. bank zagraniczny), do przeliczenia przychodu uzyskanego przez podatnika na złote, stosuje się kurs średni walut obcych ogłaszany przez Narodowy Bank Polski z ostatniego dnia roboczego poprzedzającego dzień poniesienia wydatku.