CentrumPR.pl

Motoryzacja » Samochody

Volvo 240 Turbo – jubileusz sukcesu A-grupowej „latającej cegły”

Zobacz więcej zdjęć »

Rok 1985 był złotym dla Volvo w sportach motorowych. „Latająca cegła” – jak pieszczotliwie nazywano Volvo 240 Turbo – zwyciężyło w dwóch prestiżowych seriach wyścigowych European Touring Car Championship (ETC) oraz Deutsche Touringwagen Meisterschaft (DTM).

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• Volvo XC60 wzorowe w ochronie dorosłych i dzieci
• Jak powstała nazwa Volvo
• Volvo XC60 – nowe wcielenie legendy
• Ciężarówka Volvo najszybsza na świecie

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

To dziś mało znany fakt, ale Volvo jako jeden z pierwszych producentów na świecie zaczął stosować turbodoładowane jednostki w samochodach… rodzinnych. Ten niepozorny, kanciasty samochód wzbudzał sensację na torach wyścigowych.

Gdy Volvo w 1981 r. zaprezentowało swój model 240 z silnikiem turbodoładowanym, otworzył on zupełnie nowy segment rynku dla szwedzkiego producenta. 240 Turbo demonstrowało możliwości marki – produkowane przez nią auta były nie tylko legendarnie bezpieczne i trwałe, lecz także szybkie i bardzo dobrze się prowadziły. Dzięki doładowaniu silnik B21ET o pojemności 2.1- litra generował 155 KM, co oznaczało osiągi na poziomie 9 sekund do setki oraz prędkości maksymalną 195 km/h. Wówczas Volvo 240 Turbo z nadwoziem kombi było najszybszym seryjnie produkowanym kombi na świecie.

Ze względu na przepisy serii wyścigowych konieczne okazało się wyprodukowanie 500 tzw. samochodów ewolucyjnych, które pozwoliły na homologowanie wersji wyścigowej, tak powstało Volvo 240 Turbo Evolution. W lipcu 1983 r. auta przeszły na terenie USA inspekcję homologacyjną. Samochody od poprzedniej wersji różniły się szeregiem rozwiązań technicznych, które miały na celu poprawienie osiągów auta. Zamontowano większą turbosprężarkę, zmodyfikowane systemy kontroli silnika oraz Water Turbo Traction – unikalny, opracowany i opatentowany przez Volvo natrysk wody na intercooler. W efekcie auto oferowało zaskakujące osiągi przewyższające oczekiwania konstruktorów. W 1984 r. 240 Turbo zaliczyło pierwsze starty w wyścigowej A-grupie. Volvo odpowiadało za dostarczenie niezbędnych części oraz doskonalenie konstrukcji auta, zaś w samych zawodach startowały niezależne zespoły wyścigowe. W efekcie pierwszy rok startów zamknięto bilansem 2 zwycięstw. Szwedzi Ulf Granberg oraz Robert L. Kvist zwyciężyli w wyścigu serii ETC w belgijskim Zolder, zaś ich rodak Per Stureson zajął pierwsze miejsce w zawodach na torze Norisring w pierwszym sezonie w DTM.

W 1985 r. Volvo poszło za ciosem i powołało dwa fabryczne zespoły wyścigowe. Założono, że silna konkurencja między nimi oraz zespołami BMW, czy Rovera spowoduje istotny rozwój projektu. Zespół Swiss Eggenberger Motorsport występował w stawce ETC pod nazwą Volvo Dealer Team Europe. Kierowcami byli Szwed Thomas Lindström, Sigi Müller Jr. z Niemiec Zachodnich, Włoch Gianfranco Brancatelli oraz Belg Pierre Dieudonné.  Drugim zespołem w serii ETC był szwedzki Magnum Racing, zaś kierowcami byli Ulf Granberg, Anders Olofsson oraz Ingvar Carlsson.

Ponadto, zespół IPS Motorsport wystawił swoje Volvo w stawce DTM. Per Stureson otrzymał nowy, samochód, w którym poprawiono zdolności trakcyjne oraz podniesiono moc. Początkowo „latające cegły” musiały zmagać się z mało poważnym traktowaniem ze strony konkurencji, która stosowała znacznie większe, 3,5-litrowe jednostki napędowe. W wyścigowym Volvo montowano zaś nadal turbodoładowany silnik, o podniesionym do 1,5-bara ciśnieniu doładowania. Zastosowano aluminiową głowicę, kute tłoki, tuleje cylindrowe oraz wał korbowy, a także stworzony specjalnie dla tego modelu system wtrysku K-Jetronic. W efekcie auto dzięki ok. 300 KM mocy rozpędzało się do 260 km/h.

Wszystkie zewnętrzne elementy poszycia, takie jak maska, czy drzwi zostały wykonane z cieńszego metalu w stosunku do tego zastosowanego w autach produkcyjnych. Tylna oś została odchudzona o 6 kg, w układzie hamulcowym zamontowano 4-tłoczkowe zaciski oraz wentylowane tarcze. Dzięki specjalnemu systemowi szybkiego tankowania auta, można było wlać do baku 120 litrów wysokooktanowego paliwa w zaledwie 20 sekund.

Złotymi zgłoskami na kartach historii szwedzkiej marki zapisał się dzień 13 października 1985 roku, kiedy to po finałowym wyścigu na portugalskim torze Estoril Volvo zdobyło tytuł mistrza serii ETC. Po zwycięstwie na Estoril zespół Lindström/Brancatelli zanotował łącznie 6 zwycięstw w 14 wyścigach. Dobre wieści płynęły także z Niemiec, gdzie Per Stureson zwyciężył w serii DTM po jednym zwycięstwie oraz pięciokrotnych lokatach na podium. Doskonałe wyniki święciły także Volvo startujące w wyścigach samochodów turystycznych w Finalndii, Portugalii oraz Nowej Zelandii. Co więcej, rajdowe Volvo 240 przystosowane do ruchu lewostronnego zwyciężyło w Szkockim czempionacie w 1985 r. Zainteresowanie historycznymi A-grupowymi modelami Volvo na przestrzeni 30 lat od tych wspaniałych wydarzeń cały czas rośnie. W sierpniu w szwedzkim Goeteborgu miał miejsce największy światowy zlot sympatyków samochodów marki Volvo i to właśnie tam celebrowano sukcesy Volvo 240 Turbo.