CentrumPR.pl

Zdrowie » Medycyna

Diagnostyka POChP, czyli badania pozwalające rozpoznać Przewlekłą Obturacyjną Chorobę Płuc

Zobacz więcej zdjęć »

Rosnąca świadomość problemu zdrowotnego jaki jest Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc powoduje, że coraz więcej osób zgłasza się do lekarza pierwszego kontaktu z niepokojącymi objawami (przewlekły kaszel, duszność, odkrztuszanie plwociny, męczliwość).

Obecnie medycyna dysponuje całym szeregiem badań umożliwiających zdiagnozowanie choroby, również na wczesnym etapie. Na czym polega diagnostyka POChP? Kto powinien się jej poddać?

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• Czy firmy w Warszawie mają zwiększone ryzyko kontroli ze strony PUODO?
• Porcelanowe półmiski. Poznaj kolekcje zastawy stołowej Rosenthal
• Ochrona przed upadkiem - kompendium wiedzy
• Outsourcing HR - jakie daje korzyści?

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

Czym jest POChP?

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc to choroba układu oddechowego wywołana szkodliwymi czynnikami środowiskowymi, w tym pyłami i gazami. Jej konsekwencją jest trwałe uszkodzenie płuc i zwężenie dróg oddechowych, co prowadzi do niedotlenienia organizmu, nasilających się problemów z oddychaniem i tym samym wyraźnie pogorszonej kondycji.

To warto wiedzieć:

Według szacunków na POChP choruje około 380 milionów ludzi na świecie, z czego w samej Polsce około 2 milionów.

Przewlekła Obturacyjna Choroba Płuc jest trzecią najczęstszą przyczyną umieralności. Może również prowadzić do inwalidztwa. Dlatego tak silny akcent kładzie się na diagnostykę POChP – wczesne wykrycie choroby i rozpoczęcie leczenia daje szansę na zmniejszenie nasilenia objawów oraz samodzielne funkcjonowanie.

Dodajmy również, że POChP to choroba ogólnoustrojowa, której mogą towarzyszyć inne schorzenia, w tym zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie, cukrzyca, osteoporoza, zespół metaboliczny, rozstrzenie oskrzeli, rak płuca, refluks żołądkowo-przełykowy czy choroba tętnic obwodowych.

Grupy ryzyka Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc

POChP najczęściej diagnozuje się u osób po 40. roku życia, które palą lub paliły (również biernie) wyroby tytoniowe. Dlatego palacze tytoniu, którzy obserwują u siebie przewlekły kaszel, ciągłe zmęczenie, pogorszoną kondycję czy narastającą duszność, nie powinni zwlekać z wizytą u lekarza pierwszego kontaktu.

Obecnie jednak POChP w coraz większym stopniu dotyczy osób, które nigdy nie paliły, natomiast są narażone na inne szkodliwe czynniki środowiskowe – czy to w związku z pracą zawodową, czy miejscem zamieszkania.

Do tych czynników zaliczymy przede wszystkim pyły i gazy, a także zanieczyszczenie powietrza. Stąd w grupie ryzyka POChP znajdują się m.in. górnicy, hutnicy, operatorzy maszyn budowlanych, pracownicy budowlani, sprzątaczki, rolnicy, kosmetyczki czy pracownicy zakładów chemicznych.

Diagnostyka POChP opiera się na badaniu spirometrycznym

Badanie spirometryczne, nazywane spirometrią, to podstawa diagnostyki POChP. Jest to badanie całkowicie bezbolesne, wykonywane przy użyciu specjalnego aparatu – spirometru. W trakcie spirometrii pacjent wdmuchuje cały zapas powietrza zgromadzonego w płucach do aparatu przez ustnik. Badanie może być dość męczące, dlatego personel medyczny stale motywuje pacjenta do wysiłku, aby wyniki spirometrii były jak najbardziej miarodajne.

Celem spirometrii jest m.in. określenie wskaźnika FEV1, który wyraża objętość powietrza wydmuchanego w pierwszej sekundzie nasilonego wydechu. Dodatkowo określany jest wskaźnik FVC, czyli natężonej pojemności życiowej płuc. Wynik badania może potwierdzić utrwalone zwężenie oskrzeli u pacjenta, stanu charakterystycznego dla Przewlekłej Obturacyjnej Choroby Płuc.

Inne badania stosowane w diagnostyce POChP

Jak wspomnieliśmy wcześniej, obecnie POChP jest uznawana za chorobę ogólnoustrojową, która ma negatywny wpływ na funkcjonowanie całego organizmu. Dlatego w ramach pogłębionej diagnostyki POChP wykorzystuje się szereg innych badań, w tym:

• RTG klatki piersiowej – zdjęcie rentgenowskie pozwala dostrzec cechy rozdęcia miąższu płuc i obecność pęcherzy rozedmowych, co stanowi częste powikłanie POChP.
• Echo serca – w ramach tego badania dokonuje się oceny wymiarów mięśnia sercowego.
• EKG – badanie pozwala stwierdzić, czy pacjent nie ma przerostu prawej komory serca (również częste powikłanie POChP).
• Badanie czynnościowe układu oddechowego (pletyzmografia) – badanie umożliwia określenie całkowitej pojemności płuc, objętości zalegającej oraz wskaźnika FRC (Functional Residual Capacity), który odnosi się do czynnościowej pojemności zalegającej płuc.
• Gazometria z pulsoksymetrią – gazometria pozwala oszacować wymianę gazową i równowagę kwasowo-zasadową w organizmie, natomiast pulsoksymetria służy określeniu procentowego nasycenia krwi tętniczej tlenem.
• Ergospirometria – czyli popularna próba wysiłkowa, w ramach której przeprowadza się pomiar gazów w powietrzu oddechowym podczas 6-minutowego chodu pacjenta.

Więcej o diagnostyce POChP, objawach i przyczynach tej choroby oraz metodach leczenia można przeczytać na stronie internetowej https://oddychajmy.pl.