Zdrowie » Medycyna
FDA potwierdza przewagę leku Pradaxa
„Niedokrwienny udar mózgu stanowi do 92% przypadków udaru u pacjentów z migotaniem przedsionków. Często prowadzi do ciężkiej niepełnosprawności i wiąże się ze złym rokowaniem" - powiedział profesor dr Hans-Christoph Diener, kierownik Kliniki Neurologii Uniwersytetu Duisburg-Essen. „U pacjentów z migotaniem przedsionków zmniejszenie ryzyka udaru mózgu, zwłaszcza udaru niedokrwiennego, stanowi główny cel leczenia przeciwkrzepliwego. W długotrwałej profilaktyce udaru mózgu zasadnicze znaczenie dla lekarzy i pacjentów ma istnienie opcji terapeutycznej oferującej tak decydujące korzyści kliniczne w porównaniu z warfaryną."
Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:
Lek Pradaxa® w dawce 150 mg 2x/d to jedyny nowy doustny lek przeciwkrzepliwy, dla którego w dużym badaniu klinicznym wykazano istotne zmniejszenie częstości występowania zarówno niedokrwiennego, jak i krwotocznego udaru mózgu u pacjentów z migotaniem przedsionków niezwiązanym z wadą zastawkową, w porównaniu z warfaryną.2,3 W badaniu RE-LY® wykazano, że lek Pradaxa® w dawce 150 mg 2x/d zmniejszał ryzyko udaru mózgu lub zatoru w krążeniu systemowym o 35% w porównaniu z prawidłowo kontrolowanym leczeniem warfaryną (INR 2-3, mediana TTR = 67%).2,3 Co więcej, lek Pradaxa® w dawce 110 mg 2x/d, wskazanej u niektórych pacjentów, okazał się równie efektywny jak prawidłowo kontrolowane leczenie warfaryną w odniesieniu do profilaktyki udaru mózgu i zatoru w krążeniu systemowym przy znacznie niższej częstości występowania poważnych krwawień u pacjentów z migotaniem przedsionków niezwiązanym z wadą zastawkową. Badanie RE-LY® było badaniem typu PROBE (ang. prospective, randomized, open-label with blinded endpoint evaluation - badanie prospektywne, z randomizacją, otwarte, z zaślepieniem oceny punktów końcowych), w którym porównywano dwie stałe dawki eteksylanu dabigatranu, doustnego bezpośredniego inhibitora trombiny (110 mg i 150 mg 2x/d), obie podawane w warunkach zaślepienia, z podawaną w sposób otwarty warfaryną.2,3
„Cieszymy się z tego uaktualnienia informacji o leku Pradaxa® w USA, które jasno wskazuje na wyjątkową korzyść ze stosowania go dla pacjentów i lekarzy na całym świecie" - oświadczył profesor Klaus Dugi, wiceprezes ds. medycznych firmy Boehringer Ingelheim. „Dzięki istotnemu zmniejszeniu częstości występowania zarówno niedokrwiennego, jak i krwotocznego udaru mózgu, a zarazem istotnemu ograniczeniu występowania krwawień wewnątrzczaszkowych, lek Pradaxa® w dawce 150 mg dwa razy dziennie może chronić pacjentów przed dramatycznymi skutkami udaru lepiej niż warfaryna."
Efektywność i korzystny profil bezpieczeństwa leku Pradaxa® potwierdzono w szeroko zakrojonym programie badań klinicznych2-7, który podlegał niezależnej ocenie i akceptacji instytucji regulacyjnych na całym świecie. Doświadczenie kliniczne związane ze stosowaniem leku Pradaxa® jest już znaczne i nadal jest gromadzone - łączny czas obserwacji to ponad 780 000 pacjento-lat w ponad 70 krajach na całym świecie,8 co przewyższa doświadczenie zebrane dla wszystkich innych nowych leków przeciwkrzepliwych.9
Firma Boehringer Ingelheim pozostaje skoncentrowana zarówno na korzyściach z leczenia, jak i bezpieczeństwie pacjentów, i kontynuuje badanie profilu bezpieczeństwa leku Pradaxa® w długoterminowym badaniu RELY-ABLE, którego wyniki zostaną przedstawione jeszcze w tym roku. Ponadto firma Boehringer Ingelheim rozpoczęła niedawno II fazę rejestru GLORIA-AF, który został zaprojektowany, aby ocenić zastosowanie leków przeciwzakrzepowych w praktyce klinicznej w celu zmniejszenia ryzyka udaru mózgu u pacjentów z migotaniem przedsionków niezwiązanym z wadą zastawkową.
###
Migotanie przedsionków i udar mózgu
Migotanie przedsionków (MP) to najczęstsze utrwalone zaburzenie rytmu serca,10 dotyczące około 1% ogólnoświatowej populacji; zaburzenie to pojawia się w ciągu całego życia u jednej na cztery dorosłe osoby w wieku powyżej 40 lat,11 a częstość jego występowania wzrasta do 10% u osób w wieku powyżej 80 lat. U pacjentów z MP częściej dochodzi do powstawania zakrzepów, co pięciokrotnie zwiększa ryzyko udaru mózgu.11-12 Do udaru mózgu związanego z MP dochodzi rocznie nawet u 3 milionów ludzi na świecie.13-16 U pacjentów z MP udar mózgu ma zwykle ciężki przebieg i wiąże się z wysokim ryzykiem zgonu (20%) lub niepełnosprawności (60%).17 Wielu przypadkom udaru związanego z MP można zapobiec, stosując odpowiednie leczenie przeciwzakrzepowe.18 Udar mózgu związany z MP powoduje aktualnie istotne koszty w systemach opieki zdrowotnej w całej Europie. Ponieważ udar mózgu związany z MP ma zwykle cięższy przebieg, bezpośrednie koszty medyczne z nim związane są wyższe niż w przypadku udaru niezwiązanego z MP (11 799 wobec 8 817 euro; p < 0,001).19
Badanie RE-LY
Badanie RE-LY® (Randomized Evaluation of Long term anticoagulant therapY) było ogólnoświatowym badaniem fazy III typu PROBE (ang. prospective, randomized, open-label with blinded endpoint evaluation - badanie prospektywne, z randomizacją, otwarte, z zaślepieniem oceny punktów końcowych) z udziałem 18 113 pacjentów w ponad 900 ośrodkach w 44 krajach, w którym porównywano dwie stałe dawki eteksylanu dabigatranu, doustnego bezpośredniego inhibitora trombiny (110 mg i 150 mg 2x/d), obie podawane w warunkach zaślepienia, z dobrze kontrolowanym (INR 2,0-3,0; mediana TTR 67%4) leczeniem warfaryną podawaną w sposób otwarty.2,3 Mediana czasu obserwacji w ramach badania wynosiła 2 lata, a minimalny czas obserwacji - 1 rok.2
Głównym punktem końcowym badania było wystąpienie udaru mózgu (w tym krwotocznego) lub zatoru w krążeniu systemowym. Drugorzędowe punkty końcowe obejmowały: zgon niezależnie od przyczyny, wystąpienie udaru mózgu (w tym krwotocznego), zator w krążeniu systemowym, zatorowość płucną, ostry zawał mięśnia sercowego oraz zgon z przyczyn sercowo-naczyniowych (w tym z powodu krwawienia).
W porównaniu z dobrze kontrolowanym leczeniem warfaryną dla eteksylanu dabigatranu wykazano:2,3
• istotne zmniejszenie ryzyka udaru mózgu (w tym krwotocznego) lub zatoru w krążeniu systemowym (dla dawki 150 mg 2x/d);
• podobną częstość występowania udaru mózgu/zatoru w krążeniu systemowym (dla dawki 110 mg 2x/d);
• istotnie niższą częstość występowania poważnych krwawień (dla dawki 110 mg 2x/d);
• istotnie niższą częstość występowania epizodów krwawienia śródczaszkowego lub zagrażającego życiu (dla obu dawek);
• istotne zmniejszenie śmiertelności z przyczyn naczyniowych (dla dawki 150 mg 2x/d).
Eteksylan dabigatranu
Eteksylan dabigatranu to pierwszy z nowej generacji doustnych leków przeciwkrzepliwych - bezpośrednich inhibitorów trombiny (DTI)20 odpowiadających na istotne, niezaspokojone dotąd potrzeby w zakresie profilaktyki i leczenia ostrych i przewlekłych chorób zakrzepowo-zatorowych.
Silne działanie przeciwzakrzepowe bezpośrednich inhibitorów trombiny jest uzyskiwane poprzez swoiste blokowanie aktywności trombiny (zarówno wolnej, jak i związanej ze skrzepem) - głównego enzymu uczestniczącego w procesie tworzenia zakrzepów. W przeciwieństwie do antagonistów witaminy K, które w sposób zmienny wpływają na różne czynniki krzepnięcia, eteksylan dabigatranu zapewnia efektywne, przewidywalne i stałe działanie przeciwkrzepliwe, z niewielkim potencjałem dla interakcji z innymi lekami i bez interakcji z produktami spożywczymi oraz bez konieczności rutynowego monitorowania aktywności układu krzepnięcia lub modyfikacji dawki.
Program badań klinicznych dotyczących eteksylanu dabigatranu
Program badań klinicznych prowadzonych przez firmę Boehringer Ingelheim w celu oceny skuteczności i bezpieczeństwa eteksylanu dabigatranu obejmuje następujące wskazania:
• profilaktyka pierwotna żylnej choroby zakrzepowo-zatorowej (VTE) u pacjentów poddawanych planowej operacji całkowitej wymiany stawu biodrowego lub kolanowego;
• leczenie ostrej VTE;
• profilaktyka wtórna VTE;
• profilaktyka udaru mózgu u pacjentów z MP
• profilaktyka choroby zakrzepowo-zatorowej po operacji wymiany zastawki serca.
Boehringer Ingelheim
Grupa Boehringer Ingelheim, z centralą w Ingelheim w Niemczech, jest jedną z 20 czołowych firm farmaceutycznych. Działa na rynkach całego świata za pośrednictwem 145 podmiotów zależnych i zatrudnia ponad 44 000 pracowników. Firma, założona w roku 1885 i pozostająca nieprzerwanie własnością rodziny Boehringer, prowadzi prace badawczo-rozwojowe, produkcję i sprzedaż nowatorskich produktów o wysokiej wartości terapeutycznej, przeznaczonych do stosowania u ludzi i zwierząt.
Głównym elementem kultury Boehringer Ingelheim jest zobowiązanie do działań zgodnych z zasadami odpowiedzialności społecznej. Fundamentem globalnej działalności firmy jest zaangażowanie w projekty społeczne, opieka nad pracownikami i ich rodzinami oraz zapewnianie wszystkim pracownikom równych szans. Współpraca i wzajemny szacunek oraz ochrona środowiska i zrównoważony rozwój stanowią nieodłączną część wszystkich przedsięwzięć firmy Boehringer Ingelheim.
W 2011 roku firma Boehringer Ingelheim odnotowała sprzedaż netto w wysokości około 13,2 mld euro. 23,5% wartości przychodów netto w największym segmencie biznesowym firmy, tzn. w segmencie leków na receptę, zainwestowano w badania i rozwój.
Szczegółowe informacje znajdują się na stronie internetowej www.boehringer-ingelheim.com
‡ Badanie RE-LY® było badaniem typu PROBE (ang. prospective, randomized, open-label with blinded endpoint evaluation - badanie prospektywne, z randomizacją, otwarte, z zaślepieniem oceny punktów końcowych), w którym porównywano dwie stałe dawki eteksylanu dabigatranu, doustnego bezpośredniego inhibitora trombiny (110 mg i 150 mg 2x/d), obie podawane w warunkach zaślepienia, z podawaną w sposób otwarty warfaryną.
Piśmiennictwo
1. Pradaxa US Prescribing Information. 2012.
2. Connolly SJ, et al. Dabigatran versus warfarin in patients with atrial fibrillation. N Engl J Med 2009; 361:1139-51.
3. Connolly SJ, et al. Newly identified events in the RE-LY® trial. N Engl J Med 2010; 363(19):1875-6.
4. Pradaxa®, European Summary of Product Characteristics, 2012.
5. Schulman S, et al. Dabigatran etexilate versus warfarin in the treatment of acute venous thromboembolism. N Engl J Med 2009; 361:2342-52.
6. Eriksson BI, et al. Oral dabigatran etexilate vs. subcutaneous enoxaparin for the prevention of venous thromboembolism after total knee replacement: the RE-MODEL randomized trial. J Thromb Haemost 2007; 5:2178-85.
7. Eriksson BI, et al. Dabigatran etexilate versus enoxaparin for prevention of venous thromboembolism after total hip replacement: a randomised, double-blind, non-inferiority trial. Lancet 2007; 370: 949-56.
8. Data on file.
9. Eikelboom JW, et al. Does dabigatran improve stroke-prevention in atrial fibrillation? Reply to a rebuttal. J Thromb Haemost 2010; 8:1438-9.
10. Stewart S, et al. Cost of an emerging epidemic: an economic analysis of atrial fibrillation in the UK. Heart 2004; 90:286-92.
11. Lloyd-Jones DM, et al. Lifetime risk for development of atrial fibrillation: the Framingham Heart Study. Circulation 2004; 110:1042-6.
12. Fuster V, et al. ACC/AHA/ESC 2006 Guidelines for the Management of Patients with Atrial Fibrillation - executive summary. Circulation 2006; 114:700-52.
13. Global Atlas on Cardiovascular Disease Prevention and Control, World Health Organization in collaboration with the World Heart Federation and the World Stroke Organization 2011. Viewed May 2012 at http://www.world-heart-federation.org/fileadmin/user_upload/documents/Publications/Global_CVD_Atlas.pdf.
14. Atlas of Heart Disease and Stroke, World Health Organization, September 2004. Viewed Dec 2010 at www.who.int/cardiovascular_diseases/en/ cvd_atlas_15_burden_stroke.pdf .
15. Wolf PA, et al. Atrial fibrillation as an independent risk factor for stroke: the Framingham Study. Stroke 1991: 22(8);983-8.
16. Marini C, et al. Contribution of atrial fibrillation to incidence and outcome of ischaemic stroke: results from a population-based study. Stroke 2005; 36:1115-9.
17. Lin HJ, et al. Stroke severity in atrial fibrillation: the Framingham study. Stroke 1996; 27:1760-4.
18. Hart RG, et al. Meta-analysis: antithrombotic therapy to prevent stroke in patients who have non-valvular atrial fibrillation. Ann Intern Med 2007; 146:857-67.
19. Bruggenjurgen B, et al. The Impact of Atrial Fibrillation on the Cost of Stroke: The Berlin Acute Stroke Study. Value Health 2007; 10: 137-43.
20. Di Nisio M, et al. Direct Thrombin Inhibitors. N Eng J Med 2005; 353:1028-40.
Nadesłał:
primum_pr
|
Komentarze (0)