Kultura » Kultura
Jesienne wernisaże w Muzeum Plakatu
Zobacz więcej zdjęć » |
Wystawa pod tytułem „Jako mąż i nie mąż..." zostanie otwarta 22 października 2010 roku. Jest ona próbą przedstawienia procesu kształtowania się obrazu mężczyzny w zbiorowej świadomości oraz przemian stereotypów, jakim podlegał on od początku poprzedniego stulecia.
Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:
Wybór prac pokazuje, że wizerunek ten sprowadza się do kilku określonych ról społecznych albo charakterystycznych funkcji. Mężczyzna przedstawiony na plakacie może być synem, mężem lub ojcem, czasami uwodzicielem, czy szacownym starcem. Przede wszystkim jednak w dwudziestowiecznej propagandzie szczególnie użyteczne było ukazywanie go jako żołnierza albo robotnika.
Drugą propozycją jest wystawa pod tytułem Tadeusz Jodłowski. Plakaty. Zostanie ona otwarta 5 listopada 2010 roku w Nowej Galerii Muzeum Plakatu w Wilanowie i będzie dedykowana artyście, który wraz z takimi twórcami, jak Wojciech Fangor, Jan Młodożeniec czy Franciszek Starowieyski, zaliczany jest do grona najwybitniejszych polskich plakacistów drugiej połowy XX wieku.
Tadeusz Jodłowski urodzony w 1925 roku to absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz wieloletni wykładowca warszawskiej ASP. Jego pierwszym dziełem, które trwale zapisało się w szerokiej świadomości odbiorców, jest metaforyczny plakat z 1955 roku upamiętniający dziesiątą rocznicę powstania Polski Ludowej. Przedstawia on kielnię murarską, która „została odznaczona" orderem za swój olbrzymi wkład na rzecz odbudowującej się ojczyzny. Poetyka związana z pracą, charakterystyczna dla tego okresu, nie jest jednak najbardziej charakterystycznym aspektem twórczości Jodłowskiego. Jest on artystą wszechstronnym, wykraczającym daleko poza ramy monumentalnego plakatu politycznego lat 50-tych i 60-tych. Najlepszym świadectwem różnorodności formy i tematyki dzieł tego twórcy są rozmaite plakaty tworzone z myślą o małych widzach teatrów kukiełkowych oraz kompozycja przygotowana w 1964 r. dla VIII festiwalu Warszawska Jesień, będąca mistrzowskim przykładem przedstawienia dźwięku środkami dostępnymi plakaciście.
Komentarze (0)