CentrumPR.pl

Dom » Architektura

Posesja w stylu vintage

Zobacz więcej zdjęć »

Mimo, że aranżacja przestrzeni w stylu retro czy vintage bazuje na pozornie wyeksploatowanych i wciąż powielanych schematach, to ze światem w kolorach sepii spotykamy się dzisiaj właściwie na każdym kroku.

 Czym jest właściwie vintage? Pod pojęciem tym kryje się trend obecny w kulturze i sztuce XIX w. preferujący łącznie stylów pochodzących z różnych epok lub stosowaniu odpowiednio wystylizowanych przedmiotów użytkowych. Współcześnie, mianem tym określa się właściwie wszystko to, co odnosi się do przeszłości. W stylu vintage mogą być zatem odpowiednio zaaranżowane wnętrza, zaprojektowane meble czy urządzone ogrody.

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

- To, co decyduje o niepowtarzalnym charakterze vintage, to brak spójności i pewna niejednoznaczność - w vintage może być zarówno krzesło pochodzące z lat 60 ubiegłego wieku, jak i współcześnie zaprojektowane, a nawiązujące formą do eksplorowanych przez projektantów ,,ludwików,,. Z trendem tym łączy się jeszcze jedna, istotna cecha. Jest on definiowany przez produkty wykonane zazwyczaj z materiałów najwyższej jakości - mówi Agata Niedziałek, projektantka współpracująca z firmą Libet.

Min, mini, minimalistycznie

W odkrywaniu inspiracji na aranżację posesji wokół domu warto zauważyć, że vintage idealnie koresponduje ze stylem minimalistycznym. To, co w przypadku łączenia innych trendów ociera się wręcz o designerską pomstę do nieba, tu zachwyca wyrazistością i tak bardzo poszukiwaną dzisiaj indywidualnością. Nawierzchnia z obijanej kostki brukowej okalająca bryłę domu ociepli jej minimalistyczny chłód i przełamie kanciaste formy.

- W kreacji tej idealnie znajduje się kostka Decco Antico Romano w barwie torfowy brąz. Drobne elementy o postarzanej fakturze wypełnią przestrzeń kolorem, a niebanalna forma (kostka ma kształt trapezu i występuje w pięciu różnych rozmiarach) umożliwia projektantom tworzenie oryginalnych kompozycji opartych na łukach, kołach i okręgach - wyjaśnia projektantka.

Dla kostki Romano znajdzie się również miejsce w w stylizacji historycznej, podobnie zresztą jak dla kostki Decco Antico Natulit o barwie piaskowo-beżowej oraz występującej również w kolorze torfowy brąz. Urok architektury nawiązującej stylem do dawnych dworków wciąż ma grono gorących zwolenników, a Natulit idealnie wypełnia przestrzeń, w której echem odbijać się będą dawne dzieje. Zaletą kostki Natulit jest jej grubość, co czyni z niej idealny materiał nie tylko na przydomowe czy ogrodowe ścieżki, ale również tarasy i podjazdy.

W historycznym odniesieniu

Harmonię w stylu klasycznym zapewni również kostka Decco Antico Atrio. System tworzą trzy prostokątne elementy o różnych wymiarach o głębokiej charakterystycznej brązowej barwie mieniącej się odcieniami, co sprawia, że płaszczyzna nawierzchni nie nudzi jednostajnością. Faktura Atrio w stylu vintage wręcz prosi się o połączenia z innymi materiałami takimi jak cegła czy drewno. Kostka dedykowana jest do układania nawierzchni ogrodowych alejek, tarasów oraz podjazdów.

- Atrio jest również ciekawą propozycją dla tych wszystkich, którzy planują nawierzchnię towarzyszącą architekturze w stylu modern. Ten stylistyczny zabieg oparty na zderzeniu kontrastów przełamuje surowy charakter nowoczesnych brył z betonu, stali i szkła i nadaje przestrzeni oddechu. Mimo że kostki z linii Libet Decco różnią się strukturą czy wielkością, to naturalna gama barw sprawia, że możliwie jest tworzenie z nich dowolnych kompozycji. Równie dobrze komponują się w zestawieniu z kostkami płukanymi z grupy Elegante, np. Piccola w odcieniu granito - proponuje arch. Agata Niedziałek.

Oczywiście można się na styl retro zżymać i wyśmiewać go - dla wielu krytyków jego symbolem są porcelanowe figurki pastuszka i pastereczki - ale nic nie zmieni faktu, iż szeroko pojmowany vintage style ma się dobrze i pogłoski o jego śmierci są przedwczesne. Jak mawiali najwięksi z filozofów wszystko już było i znów się powtórzy, czy jest więc o co kruszyć kopie?