CentrumPR.pl

Moda » Odzież

Skąd się wzięły kurtki?

Zobacz więcej zdjęć »

Kurtka to po prostu rodzaj krótkiego płaszcza, który ma za zadanie okrywać górną część ciała. Jej długość bywa różna – od krótkich kurtek sportowych (często „przejściowych”), aż po kurtki sięgające za pupę.

Bywa i tak, iż kurtka to po prostu krótki płaszcz jednak jest ona zazwyczaj dużo od niego krótsza oraz lżejsza. Tą część odzieży należy podzielić na mająca za zadanie chronić przed zimnem oraz takie modele, których zadaniem jest maskowanie na polu walki (jako część uniformu).

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• Jerzy Stuhr – człowiek bez którego polskie kino nie byłoby tym czym jest.

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

Samo słowo „kurtka” ma swoją etymologię w łacińskim „curtus” oznaczającym po prostu „krótki”. Dzięki językowi klasyki, a więc łacinie, kurtka trafiła do polskiego słownika oraz na Węgry, gdzie zwana jest „kurta”. Jeszcze inna teoria mówi o tym, iż korzenie tego wyrazu są sarmackie.

Ten typ odzienia po raz pierwszy pojawił się w Polsce na początku siedemnastego wieku. Jej poprzednikami były kontusz i żupan. Kurtka stanowi ich skrócone wersje, a za czasów Zygmunta III pisano  „Nastały w Polszcze stroje tak podkasałe, iż się zdało, jakoby w wodzie miarę brano i od krótkości te sukienki nazwano kurtkami”.

Zmiana krojów mundurów Rzeczpospolitej Obojga Narodów w drugiej połowie osiemnastego wieku spowodowała pełne rozpowszechnienie kurtek. Ciekawostkę stanowi fakt, iż musiały być one uszyte wedle tak zwanego „kroju polskiego”, a miały związek ze zwalczaniem zbytku i niepotrzebnego przepychu wśród żołnierzy, będących często zaciągiem ochotniczej szlachty. Dbałość o „polskość” (a więc przeciwstawienie się wpływom niemieckim, francuskim czy rosyjskim) nakazywał przepis – „(Niech) głowę polskim zwyczajem ogolą i przebiorą się po polsku, tj. w służbie kurtki i szarawarów używać będą”.

Kilka wieków później kurtka „ułanka” stała się równie charakterystycznym wyróżnikiem tego rodzaju wojsk jak szabla czy tez czapka. Ciekawostkę stanowi fakt, iż dzięki temu, że polscy ułani po rozbiorach walczyli w wielu armiach świata, często da się słyszeć polsko brzmiące nazwy „kurtka” czy też „czapka” w językach obcych.

Dziś kurtki stanowią powszechnie noszoną część okrycia wierzchniego. Istnieje wiele ich typów – kurtki zimowe mają chronić noszącą je osobę przed śniegiem, wiatrem i niską temperaturą, „bomber jackety” to krótki krój niekrępujący ruchów, wzorowany na kurtkach wojskowych, a dłuższe kurtki, wzorowane na płaszczach, to bardziej eleganckie i pasujące do garniturów atrybuty każdego eleganckiego mężczyzny.

Trudno w początkach dwudziestego pierwszego wieku wyobrazić sobie świat bez kurtek. Wędrują one na grzbietach ludzi w najbardziej niedostępne rejony planety, zdobią, korygują sylwetkę ale przede wszystkim mają za zadanie zapewnić komfort i niezależność od warunków atmosferycznych. Produkowane w wielu rodzajach, krojach, kolorach i rozmiarach są nieodłącznym atrybutem każdej szafy oraz praktycznie każdego mieszkańca planety ziemia.

Ciekawie jest jednak pomyśleć, jak długa drogę przebyła kurtka w historii, od odzienia stricte wojskowego i raczej elitarnego po część ubioru produkowaną masowo, która dodatkowo występuje w praktycznie każdej części świata. Czyż nie świadczy to o uniwersalności pomysłu oraz jego genialności zaklętej w prostocie? A to przecież, zazwyczaj, decyduje o sukcesie każdego przedsięwzięcia i pomysłu.