Dom » Ogrody
Domowe uprawy w ogródku
Nie potrzeba wyjątkowej wiedzy, by samodzielnie prowadzić niewielką ogrodową rabatkę. Należy przyswoić sobie kilka zasad co do terminu siewu i zbioru, by w pełni wykorzystać możliwości gleby.
Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:
Podstawową z nich jest płodozmian. Pozwala on zwiększyć żyzność ziemi oraz podnieść jej biologiczną aktywność. Dzięki temu zbiory z każdym sezonem będą jeszcze bardziej obfite. Jednocześnie wychodowane na takiej glebie warzywa są pełne witamin i środków odżywczych.
Posiłkując się podstawowym poradnikiem działkowca, rozdziel warzywniak na 4 części. Każda z nich przeznaczona jest na rośliny o zróżnicowanych potrzebach pokarmowych. Do strefy A należą te najbardziej wymagające (np. kapusta, kalafior, ogórek, cukinia, pomidor, seler). W przegrodzie B sadzi się warzywa, których uprawę zaczyna się w drugim roku po nawożeniu. Są to m.in. cebula, czosnek, por, marchew, buraki, ziemniaki, bakłażany, papryki, rzodkiewki i brukselki. Sektor C zajmują rośliny o małych wymaganiach pokarmowych, które sadzi się dopiero w trzecim roku od nawożenia. Do nich zaliczają się: groch, fasola, bób, koper, szpinak oraz kalarepa. Ostatnią grządkę zajmują uprawy wieloletnie - szparagi, rabarbar, karczochy i truskawki.
W poszczególnych latach dokonuje się rotacji grządek - z A na B, z B na C i z C na D. I tak co rok. Dzięki temu ziemia nie wyjałowieje, dając najbardziej efektywne plony.
Warto w ogródku zasadzić też zioła. Domowy zielnik to znakomite źródło świeżych przypraw, które jak żadne inne wydobywają aromat przyrządzanych dań.
Uprawa domowego warzywniaka jest pracochłonna, jednak pozwala nieustannie kontrolować proces wzrostu. Dzięki temu masz pewność, że wyhodowane warzywa czy owoce są pozbawione szkodliwych chemikaliów i pestycydów. Samo zdrowie! Więcej o uprawie roślin.
Nadesłał:
sanduciorbas
|
Komentarze (0)