CentrumPR.pl

Firma » Praca

Formy aktywizacji zawodowej

Te dwie formy choć bardzo podobne do siebie, różnią się pod pewnymi względami. Przede wszystkim ze względu na czas trwania oraz grupę osób, do których jest skierowana. Staż odbywają ludzie młodzi do 25 i 27 roku życia, to drugie rozwiązanie stosowane jest w przypadku osób o wyższym wykształcenia. Maksymalny czas trwania stażu w zakładzie pracy to 12 miesięcy.

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• Ucz się ucz...
• Syndrom (zespół) wypalenia zawodowego
• Lato ze sportem

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

Na przygotowanie zawodowe kierowane są osób długotrwale bezrobotne, powyżej 50 roku życia, matki samotnie wychowujące dzieci, osoby po odbytej karze pozbawienia wolności oraz osoby niepełnosprawne. Ta forma może trwać do 6 miesięcy i ma na celu zdobycie przez osobę odbywającą przygotowanie, nowych kwalifikacji zawodowych w miejscu pracy.

Kolejną formą aktywizacji bezrobotnych są prace interwencyjne. Polegają na tym, że w wyniku zawartej umowy między urzędem pracy a pracodawcą, urząd pracy zobowiązuje się do częściowego pokrywania kosztów wynagrodzenia pracownika. Refundacja wynagrodzenia może sięgać kwoty równej zasiłkowi dla bezrobotnych.

Innym rozwiązaniem jest możliwość rozpoczęcia działalności gospodarczej przez bezrobotnego i skorzystanie przez niego z bezzwrotnej dotacji urzędu pracy.

Ciekawym rozwiązanie jest skierowanie bezrobotnego do zakładu pracy na stworzone przez zakład stanowisko. Wówczas to urząd pracy refunduje koszty doposażenia lub wyposażenia stanowiska pracy, jest to pomoc w formie bezzwrotnej dotacji. Następnie nawiązana jest umowa o pracę. Pracodawca zobowiązany jest zatrudniać taką osobę przez 2-3 lata w zależności od wielkości przedsiębiorstwa. Małe firmy dwa lata, duże przedsiębiorstwa trzy.

Istnieje również możliwość skierowania bezrobotnego na roboty publiczne, najczęściej organizowane przez gminę. Pracodawca zatrudnia skierowanego bezrobotnego, a urząd pracy refunduje część wynagrodzenia, w wysokości do 50 proc. średniego wynagrodzenia dla danego pracownika.

Formą funkcjonującą od niedawna są prace społecznie użyteczne. Urzędy pracy wspólnie z gminami organizują pracę i kierują do niej bezrobotnych, którzy są jednocześnie klientami ośrodków pomocy społecznej.