Kultura » Kultura
Obrazy Pawła Kowalewskiego z kolekcji Andy Rottenberg na aukcji 4 kwietnia
Zobacz więcej zdjęć » |
Wśród licytowanych obiektów pojawią się trzy obrazy Pawła Kowalewskiego, którego prace znajdują się w licznych kolekcjach muzealnych oraz prywatnych w Polsce i za granicą. Jedną z wystawionych prac jest obraz „Do widzenia moi kochani” z 1987 roku, olej na płótnie, 130x150 cm. Cena estymacyjna to 50 000 – 80 000 złotych.
Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:
Wystawione na aukcji prace, z kolekcji Andy Rottenberg, można oglądać do 4 kwietnia na ekspozycji warszawskiego domu aukcyjnego DESA Unicum. Katalog z pełną listą dzieł artystów do obejrzenia na stronie: https://desa.pl/pl/auctions/404/kolekcja-andy-rottenberg-aukcja-sztuki-wspolczesnej-zobacz-pierwsze-obiekty-4-kwietnia-2017-godz-19?authors%5B0%5D=623&price_from=&price_to=&price_currency=PLN&number=&limit=30&sort=&redirect=1
Paweł Kowalewski (ur. 1958 w Warszawie)
http://pawelkowalewski.pl
W latach 1978-1983 studiował na Wydziale Malarstwa w Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie, gdzie uzyskał dyplom z wyróżnieniem w pracowni Stefana Gierowskiego. Od 1985 jest wykładowcą na Wydziale Wzornictwa warszawskiej ASP, obecnie ze stopniem doktora habilitowanego. Już w trakcie studiów silnie zaangażował się w rozwój niezależnej sceny artystycznej, a początek jego kariery upłynął pod znakiem działalności w Gruppie. Wraz z cyklem Fin de siècle z 1992 roku Paweł Kowalewski zasadniczo porzucił malarstwo, koncertując się na pracach o charakterze interdyscyplinarnym i performatywnym.
Od początku swojej drogi twórczej Paweł Kowalewski rozwijał koncepcję „sztuki osobistej, czyli prywatnej”, pozostającej w silnym połączeniu z życiem samego artysty, ale także odnoszącej się do problemów, które umieszczają każdego widza w kontekście uniwersalnym. Równie istotnym elementem twórczości Pawła Kowalewskiego jest wymiar polityczny, który z czasem stał się osią jego programu. Początkowo wyrażało się to w ogólnym kierunku działalności Gruppy oraz pojedynczych dziełach, takich jak Mon cheri Bolscheviq czy Zdzicho skacze co noc z butelkami z benzyną, by stopniowo ewoluować w stronę prac wpisujących się w dyskurs antytotalitarny, takich jak cykl Nie wolno! oraz Symulator totalitaryzmu.
Nadesłał:
a.sobczak@wp.pl
|
Komentarze (0)