CentrumPR.pl

Kultura » Kultura

"Sługa boży"– nowość wydawnictwa Homini

Zobacz więcej zdjęć »

„Sługa boży” Petry Morsbach to powieść o codziennym życiu wiejskiego proboszcza – trudnościach, pomyłkach, rozczarowaniach, wątpliwościach, również miłości do kobiety.

„Sługa boży” Petry Morsbach to powieść o codziennym życiu wiejskiego proboszcza – trudnościach, pomyłkach, rozczarowaniach, wątpliwościach, również miłości do kobiety. Więcej w tej książce smutku niż radości - dodaje autor SalonuKulturalnego.pl.

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• XVI Ogólnopolski Turniej Tenisowy Amatorów o Puchar Prezesa Kolportera
• "Czarny statek" – Irak oczami uchodźcy
• Philip de Souza - "Piraci w świecie grecko-rzymskim"
• Wygraj "Festung Bresalu" – konkurs do 5 września

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

Głównym bohaterem „Sługi bożego” (wydawnictwo Homini)  jest rudowłosy i niepozorny, jąkający się od dziecka Izydor Rattenhuber. Bohater dorasta w Lesie Bawarskim, w rodzinie, w której nie ma miłości, jest za to wiele biedy. Stąd jego droga wiedzie do seminarium duchownego i urzędu kapłana. W liturgii Rattenhuber odnajduje porządek i spokój. Kiedy czyta na głos fragmenty Pisma Świętego, przestaje się jąkać. Właściwa akcja powieści obejmuje zaledwie kilka dni, toteż koleje życia Izydora poznajemy w retrospekcjach. Przeplatają je opowieści o ludziach, z którymi miał do czynienia, krewnych, kolegach z seminarium, przełożonych, członkach wspólnoty wyznaniowej, przyjaciołach i wreszcie kobiecie, w której się zakochuje.

Jak podkreśla wydawca, powieść nie jest książką krytyczną wobec Kościoła. Autorka unika polemik, pyta jedynie o miejsce religii we współczesnym, zsekularyzowanym świecie i o to, jak odnajduje się w nim ktoś, kto obrał sobie wiarę za zawód i treść życia. 

Petra Morsbach (ur. 1956) ukończyła teatrologię, slawistykę i psychologię na Uniwersytecie Monachijskim, a w latach 1981-82 kurs reżyserski w Państwowej Akademii Sztuki Teatralnej w Leningradzie. W 1983 roku otrzymała tytuł doktora filozofii na podstawie pracy o Izaaku Bablu. Pracowała jako asystentka reżysera i kierownik literacki w kilku teatrach niemieckich. Od 1993 roku uprawia pisarstwo jako wolny zawód. Wydała m. in. „Opernroman” (1998, Powieść operowa) i „Geschichte mit Pferden” (2001, Opowieść z końmi). Za swój dorobek literacki otrzymała m. in. Nagrodę im. Marieluise Fleißer, Nagrodę Literacką im. Johanna Friedricha von Cotty i Nagrodę Literacką Fundacji im. Konrada Adenauera. Jest członkinią Bawarskiej Akademii Sztuk Pięknych.