CentrumPR.pl

Kultura, sztuka » Kultura

Recenzja "Dziennika na nowy wiek"

Zobacz więcej zdjęć »

Dzięki książce "Dziennik na nowy wiek" Hena możemy obserwować twórczy proces powstawania trzech jego książek oraz mamy możliwość spotkania wielkich twórców.

Na okładce „Dziennika na nowy wiek” czytamy, że „z tą książką pod ręką należy obawiać się bezsennych nocy”. Można by to zdanie potraktować jako zabieg marketingowy (którym jest w istocie), rzecz jednak w tym, że to szczera prawda.

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• XVI Ogólnopolski Turniej Tenisowy Amatorów o Puchar Prezesa Kolportera
• "Czarny statek" – Irak oczami uchodźcy
• Philip de Souza - "Piraci w świecie grecko-rzymskim"
• Wygraj "Festung Bresalu" – konkurs do 5 września

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

Józef Hen, gdy pisze o otaczającej nas rzeczywistości, gdy komentuje bieżące wydarzenia i wraca do zdarzeń minionych – robi to w sposób tak zajmujący, że trudno od jego dziennika się oderwać. Tak było w trzech tomach „Nie boję się bezsennych nocy”, nie inaczej jest w „Dzienniku na nowy wiek”, obejmującym zapiski z lat 2000-2007.

„Dziennik…” Hena jest interesujący z kilku powodów, argumentuje autor bloga SalonKulturalny.pl: pozwala nam obserwować proces twórczy powstawania trzech książek – „Mój przyjaciel król”, „Bruliony Profesora T.” oraz „Pingpongista”; daje nam możliwość, za pośrednictwem Hena, spotkania wielkich twórców, takich jak Różewicz, Lem, Wajda, Szymborska i wielu innych (pojawiają się też politycy, w tym dwaj prezydenci, obecny i poprzedni); wreszcie – frapujące są komentarze autora do wydarzeń współczesnych, książek i artykułów prasowych.    

Niektórzy mogą się wprawdzie zżymać, że pisarz zbyt dużo uwagi poświęca sobie, że nie wystarcza mu uznanie czytelników i narzeka, że nie otrzymuje nagród (chodzi przede wszystkim o Nike). Tylko że Hen ma do tego prawo, a dziennik jest w końcu osobistym świadectwem. Ponadto jak każdy pisarz Hen chciałby być doceniony, a jego trzy biografie „Boy-Żeleński. Błazen – wielki mąż”, „Ja, Michał z Montaigne” i „Mój przyjaciel król” z pewnością na Nike sobie zasłużyły – i tu podzielamy opinię pisarza. Zresztą Hen sam się potrafi pocieszyć: „Kiedy ma się takich czytelników jak Lem, Rózewicz, Konwicki, Kopaliński, jak dawniej Dygat i Brandys, a jeszcze dawniej Pruszyński – nie warto się przejmować, że ktoś szarpie za nogawki”.  

Książka dostepna jest też jako e-book w Księgarni eClicto