CentrumPR.pl

Dom » Architektura

Utylitarność w wizjonerskiej formie – Filharmonia Szczecińska z blatami TECHNISTONE

Zobacz więcej zdjęć »

Nowy gmach Filharmonii Szczecińskiej w mistrzowski sposób łączy nowatorskie podejście do formy z najwyższymi wymogami funkcjonalności. Fuzja estetyki z utylitarnością oraz umiejętne wpisanie budynku w kontekst urbanistyczny miasta zdecydowały o przyznaniu mu nagrody Unii Europejskiej dla współczesne

Przepych słońca lub tajemnica księżyca

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• Koncepcja piękna z Północy Europy
• Drewno pełne słońca - deski tarasowe z Modrzewia Syberyjskiego firmy DLH Poland
• Na co należy zwrócić uwagę wybierając drewniane okna
• Zasady doboru zapraw klejących do płytek

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

Niezwykle imponujące są zarówno fasada budynku, jak i jego wnętrze. Interesującym dla gości Filharmonii okaże się kontrast pomiędzy surowym i ascetycznym charakterem elewacji i wewnętrznych przestrzeni użytkowych a wykończeniem sal koncertowych. Ogromne wrażenie robi okazały, utrzymany w barwach czystej bieli i wysoki na kilkanaście metrów monochromatyczny hol główny, który pełni również funkcję wystawienniczą. Na uwagę zasługuje geometryczna posadzka, stworzona ze specjalnie wypalanych na Majorce kafli. Komfortowi gości służy wygodne foyer wraz z kawiarnią utrzymaną w minimalistycznym tonie. W jej punkcie centralnym znajduje się przykuwająca uwagę geometryczna bryła okazałego baru, będąca swoistą dekoracją tej ascetycznej przestrzeni. Został on wykonany przy użyciu najwyższej jakości konglomeratu kwarcowego Crystal Polar White TECHNISTONE, wyróżniającego się delikatnie białą barwą oraz ledwie widocznymi drobinkami kwarcu. Materiał TECHNSTONE, stanowiący połączenie naturalnych surowców spajanych za pomocą technologii firmy Breton, idealnie wpisał się w założenia projektowe budynku, preferujące wykorzystanie we wnętrzu najwyższej klasy naturalnych materiałów, tworzących czyste powierzchnie i pozwalające eksponować samych gości – tak, by to oni byli tu najważniejszymi aktorami. Kolejnym przykładem zastosowania unikatowych surowców są sale koncertowe. W większej z nich – sali symfonicznej, zwanej także Słoneczną, wykorzystano wyjątkowe rozwiązania sceniczne, gwarantujące najwyższe standardy akustyczne. Jej wnętrze ręcznie pokrywane złotymi płatkami, tzw. szlagmetalem, przypomina złote futurystyczne orgiami. Natomiast sala kameralna, zwana także Księżycową, utrzymana jest w tonacjach czerni, dzięki czemu zachwyca swoją intymną, nieco tajemniczą aurą, gwarantując nie tylko niezapomniane przeżycia muzyczne, ale także wizualne.

Bryła lodu lub żagle na wietrze

Dzięki swojej białej barwie zwarta forma budowli  wyróżnia się na tle panoramy Szczecina. Z drugiej jednak strony poprzez swoje charakterystyczne, szpiczaste kształty nawiązuje do wielospadkowych dachów pobliskich kamienic,  dzięki czemu budynek wpisuje się w charakter miasta. Bryła filharmonii, z zewnątrz przypominająca wielki kryształ lodu jaśniejący w świetle księżyca lub wydęte wiatrem żagle, to tak naprawdę setki metrów kwadratowych podwójnej membrany z mlecznego szkła, umieszczonej na stalowym szkielecie i podświetlanej ponad 25 tysiącami ledowych świetlików, pozwalających stwarzać zmienne iluminacje o dowolnej barwie. Założeniem twórców projektu było połączenie tradycji z nowoczesnością, wyrażaną poprzez nawiązania formalne do gotyckiej architektury północnoeuropejskiej przy jednoczesnym postawieniu na czysty, uporządkowany i nowoczesny charakter elewacji budynku. Umiejętna fuzja imponującej estetyki z walorami utylitarnymi oraz poszanowanie dla kulturowego dziedzictwa miasta są niewątpliwie jednymi z najmocniejszych punktów projektu hiszpańskiego duetu architektów. Połączenie wizjonerskiej architektury, doskonałego wykonania oraz niekwestionowanych walorów, tak estetycznych jak użytkowych sprawiło, że Filharmonia Szczecińska jako pierwszy w historii budynek zlokalizowany na terenie Polski została wyróżniona prestiżową Nagrodą Współczesnej Architektury Unii Europejskiej im. Mies van der Roche.