Kultura » Kultura
Nuda po włosku według Moravii
Zobacz więcej zdjęć » |
„Nuda” – jedna za najważniejszych powieści włoskiego pisarza Alberta Moravii, ukazała się nakładem wydawnictwa W.A.B. w serii „Nowy kanon”, z przedmową Haliny Kralowej.
Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:
Dino – bohater wydanej po raz pierwszy w 1960 r. książki – ma trzydzieści pięć lat i choć mówi o sobie, że nie jest tak przystojny jak jego ojciec, to niczego mu nie brakuje. Niestety od zawsze cierpi na nieuleczalną przypadłość – nudę.
Z tego stanu nie wyrwała go ani szkoła, ani wojsko, ani kariera malarska, którą zakończył, zanim zdążył ją na dobre rozpocząć. Pewnego dnia umiera jednak znajomy malarz, Balestrieri, a Dino spotyka jego kochankę i modelkę, Cecylię. Zostają kochankami. Bohater traktuje tę znajomość instrumentalnie. Cecylia jest młoda, naiwna i dziecinna, w dodatku źle całuje. Łączy ich jedynie leniwy, automatyczny erotyzm. Gdy jednak Dino postanawia porzucić dziewczynę , ucieczka okazuje się niemożliwa. Mężczyzna zdaje sobie sprawę, że aby coś porzucić, najpierw trzeba to posiąść. Tymczasem Cecylia wymyka mu się z rąk… Moravia w sposób bardzo wnikliwy pisze o niemożliwości nawiązania relacji z rzeczywistością; tworzy bezlitosny obraz społecznej alienacji jednostki i moralnej pustki świata, który ją kształtuje.
„Nuda” została nagrodzona w 1961 roku Premio Viareggio, szybko doczekała się ekranizacji – w 1963 roku powstał film w reżyserii Damiana Damianiego, znany polskiemu widzowi pod tytułem „Pustka”.
Alberto Moravia, właśc. Alberto Pincherle (1907–1990) – jeden z najwybitniejszych pisarzy włoskich XX wieku. W latach 1959–1962 prezes międzynarodowego PEN Clubu. Debiutował w 1929 roku powieścią polityczną „Obojętni” (wyd. pol. 1971). Jest autorem wielu powieści, m.in.: „Rzymianka” (1947, wyd. pol. 1959), „Konformista” (1951, w 1970 zekranizowana przez B. Bertolucciego, wyd. pol. 1964), „Pogarda” (1954, w 1960 zekranizowana przez Vittoria de Sicę, wyd. pol. 1961), „Matka i córka” (1957, w 1963 zekranizowana przez J.L. Godarda, wyd. pol. 1968), cyklu „Opowiadania rzymskie” (1954, wyd. pol. 1957), zbioru nowel „Raj” (1970, wyd. pol. 1975), a także autobiografii „Życie Alberta Moravii” (1990, wyd. pol. 1996).
Nadesłał:
puella
|
Komentarze (0)