CentrumPR.pl

Dom » Wnętrza

ISAMU KENMOCHI I JEGO STOLIK KAWOWY

Zobacz więcej zdjęć »

W naszych opowieściach o meblach czas na odrobinę egzotyki. Ale żeby nie zaczynać zbyt mocno, na początek produkt zderzenia tej egzotyki z europejskim designem.

Bohaterem opowieści (oprócz mebla, do niego dojdziemy za chwilę) jest japoński designer Isamu Kenmochi. Urodził się w Japonii w 1912 roku – a więc w miejscu i czasie, w którym na zachód patrzono raczej z nieufnością i pewną obawą. Zarówno przed wojną jak i długo jeszcze po – Japonia pozostawała krajem bardzo konserwatywnym i raczej zamkniętym na obce wpływy.

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• Projekt ogrodu i otoczenia domu
• Splitowana Cegła Libet Completto
• QR CODE w dużym formacie
• Wakacyjne wylegiwanie - konkurs fotograficzny

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

Rys. Designerer -50-01

Tym ciekawsza staje się postać Isamu Kenmochiego, jednego z najważniejszych japońskich twórców modernistycznych. W latach pięćdziesiątych XX stulecia rozpoczął próby stworzenia czegoś, co sam określał jako współczesne japońskie meble. Istotne przy tym było, aby w trakcie tej kulturowej modernizacji nie zatracić wartości niesionych ze sobą przez tradycyjną kulturę Japonii.

Rys. Designerer -50-02

Wtedy też powstał najsłynniejszy chyba projekt Kenmochiego, „bamboo basket chair”. Krzesło wykonane w technologii tradycyjnej japońskiej plecionki z bambusa. Współautorem projektu był amerykański projektant o japońskich korzeniach, Isamu Noguchi. Warto zauważyć że nowoczesność i rewolucyjność tego projektu leży daleko wcześniej niż przy ostatecznej formie mebla. Dotychczas tradycyjnym japońskim sprzętem do siedzenia była mata tatami – krzesło jako takie było więc konceptem nowatorskim (i przyjętym w Japonii raczej chłodno).

Rys. Designerer -50-03

W 1965 roku powstał przedstawiony na rysunkach stolik kawowy. Wykonany z brazylijskiego palisandru ma wymiary 140x102x33cm. Szczególnie wysokość mebla wyraźnie wskazuje, że mata tatami była Kenmochiemu znacznie bliższa niż krzesło. Uwagę zwracają wygięte nóżki, piękna prosta forma i doskonałe proporcje. Wszystko to doskonale nawiązujące do najlepszych tradycji japońskiego projektowania.