CentrumPR.pl

Gospodarka » Żywność

Projektujesz Bacardi Mojito i wygrywasz Puerto Rico

Zobacz więcej zdjęć »

Konkurs „Przez Bacardi Mojito do Puerto Rico” na graficzną reklamę najsłynniejszego koktajlu rozstrzygnięty. Dziesięć etapów. Dwadzieścia finałowych prac i setki nadesłanych zgłoszeń.

Jury konkursowe, w składzie m.in. Tomasza Sikory, cenionego fotografika oraz znanego z programu TV You can dance choreografa i tancerza Agustina Egurrola, miało ciężki orzech do zgryzienia.

Zamów artykuły sponsorowane na serwisie CentrumPR.pl w kilka minut, poprzez platformę Link Buildingu np.:

Przeczytaj również

• Emisja funduszu Investor Gold FIZ
• Polacy nie gęsi i swój język… znają
• Niepoprawni optymiści
• Avant Art Festival "Szwajcaria" - największe święto sztuki awangardowej już we wrześniu!

• Podstawowe informacje o CentrumPR.pl

Poziom finałowych prac był niezwykle wysoki, a każda z nich stanowiła gotowy projekt, zawierający zarówno ikonografię, jak i tekst reklamowy. Ostatecznie przyznano dwa pierwsze miejsca ex-aequo oraz dwa wyróżnienia.

Główną nagrodę zdobyli: Łukasz Berliński (24 lata) z pracą „Gdy robi się gorąco..." oraz Dorota Szymczyk (24 lata) z pracą „Czarno na białym: najlepsze". To właśnie oni, wraz z osobami towarzyszącymi, odbędą sześciodniową podróż do Puerto Rico.

W przypadku Łukasza Berlińskiego i „Gdy robi się gorąco...", za reklamę alkoholu poprzez afirmację miłości i życia. Zdaniem Agustina Egurroli: „Praca Łukasza to reklama absolutnie działająca na latynoskie zmysły. Po jej obejrzeniu każdy facet bez wahania chciałby sięgnąć po Mojito. Nie da się lepiej zareklamować Mojito niż poprzez odwołanie do zapachu skóry kobiety i kostki zimnego lodu".

Egurrola wie, o czym mówi - w jego żyłach płynie gorąca kubańska krew. „Mojito kojarzy mi się bezwarunkowo z Kubą, dlatego szukałem prac, które nawiązują w jakikolwiek sposób do tego miejsca. Chciałem wybrać pomysł, jakiego wcześniej nie widziałem." - dodaje Agustin Egurrola.
Praca „Czarno na białym: najlepsze" Doroty Szymczyk to projekt, który nagrodzony został za szczególnie ciekawą i nietypową estetykę, która zdaniem Tomasza Sikory „przez swoją pozorną prostotę zatrzymuje uwagę i wciąga  nas w świat samby i tańca".